«Όταν σηκωνόμουν το πρωί, κατέβαινα βιαστικά κάτω πριν από τη δουλειά — και έμπαινα σε μισό πόδι παγωμένο νερό στον κόλπο Τζαμάικα», λέει ο Πάτρικ Κλαρκ, ο οποίος έσωσε αυτό το εξοχικό σπίτι της δεκαετίας του 1880, κοντά στην ακτή. «Δεν είχα δει μόνος μου το νερό παρά μόνο αφού αγόρασα το σπίτι και έζησα εδώ». Το τοπικό του σπίτι, που περιβάλλεται από άγρια θαλάσσια χόρτα, βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο στο Rockaway, την απομακρυσμένη παράκτια γωνιά του δήμου Queens της Νέας Υόρκης.
Κάθε μήνα, τη νέα σελήνη, η παλίρροια έφερνε νερό στον κόλπο στο σπίτι. λίγες ώρες αργότερα άδειασε ξανά. «Ήταν αρκετά προφανές ότι έπρεπε να στήσω το σπίτι», λέει ο Πάτρικ, «αλλά δεν είχα ιδέα πώς να το καταφέρω». Ο Clark, ένας διάσημος συντηρητής βιτρό και καλλιτέχνης, εργαζόταν σε μια παραγγελία παραθύρων στο Southampton του Long Island, όταν του ήρθε η λύση. Είδε ένα μεγάλο εξοχικό να σηκώνεται πάνω σε κρεβάτια. Ο Πάτρικ χάλασε τον ανάδοχο για σχεδόν δύο χρόνια πριν τελικά συμφωνήσει να έρθει στο Far Rockaway.
Η περίπλοκη λειτουργία περιελάμβανε την ανύψωση του εξοχικού σπιτιού 12 πόδια στον αέρα και στη συνέχεια την κατασκευή μιας νέας βάσης ύψους έξι ποδιών για να το κατεβάσετε. «Μόλις το σπίτι ανυψώθηκε, μου παραδόθηκαν 30 φορτηγά με επίχωμα και επιφανειακό χώμα, για να σηκωθούν περίπου τρία πόδια γύρω από το σπίτι και σε όλη την αυλή», εξηγεί ο Πάτρικ.
Ο Πάτρικ απέκτησε το ξεπερασμένο εξοχικό σπίτι, γνωστό ως Richard Mott House, το 1997 και εργάζεται σε αυτό από τότε. Χτισμένο από απογόνους της πλούσιας οικογένειας Μοτ της αποικιακής εποχής, το σπίτι έγινε στούντιο τέχνης για τον γιο Ρίτσαρντ. Το Far Rockaway, μια βαλτώδης περιοχή κάποτε γεμάτη με γιοτ κλαμπ και κυνήγι αλεπούδων, ήταν ένα μοντέρνο βικτοριανό θέρετρο τον 19ο αιώνα με πολυτελείς κατοικίες, καζίνο και νυχτερινά κέντρα. Σήμερα είναι περισσότερο ένα καταφύγιο άγριας ζωής, ένα κάπως ξεχασμένο μέρος της Νέας Υόρκης.
Το εσωτερικό ήταν σε κακή κατάσταση, αλλά οι τοιχογραφίες του Ρίτσαρντ Μοτ που απεικόνιζαν δασικές σκηνές και βραχώδεις ακτές παρέμειναν άθικτες. Ο Πάτρικ ανακάλυψε ένα ανέγγιχτο χαρτοφυλάκιο από σχέδια του Μοτ κρυμμένο σε ένα κρυφό διαμέρισμα. Ενώ μόνο ένα αυθεντικό βιτρό σώζεται, ο Πάτρικ έχει προσθέσει έκτοτε 26 νέα φτιαγμένα από τον ίδιο, συχνά από διάσωση ή θραύσμα. «Το καθένα έχει μια προηγούμενη ζωή και ένα δικό του μυαλό. περιλαμβάνουν κομμάτια από μια δασική καλύβα στο δάσος της Βιέννης, ακόμη και έναν καθεδρικό ναό», λέει.
Ως έφηβος, του Πάτρικ άρεσε να ψαχουλεύει σε εγκαταλελειμμένες βίλες στην αυστριακή ύπαιθρο, όπου βρισκόταν ο πατέρας του, ένας πυρηνικός μηχανικός. «Πριν από αυτό, ζούσα στο Richland της Ουάσιγκτον, μια πόλη λιβάδι που χτίστηκε από την αρχή στα τέλη της δεκαετίας του 1940», λέει. «Υπήρχαν λίγα παλιά κτίρια και καθόλου βιτρό. Αλλά όταν η οικογένειά μου μετακόμισε στη Βιέννη όταν ήμουν 14 ετών, μεθούσα με την αρχιτεκτονική και τα πλούσια χρωματιστά βιτρό του Imperial Vienna.
Ένα ορισμένο μενταγιόν λουλουδιών, το οποίο σήκωσε από μια χτυπημένη πόρτα αίθουσας χορού, «έγινε το συντριβάνι της καριέρας μου. Ήμουν αποφασισμένος να το αποκαταστήσω μόνος μου. Έτσι μετά το κολέγιο έμαθα βιτρό για να μπορέσω να επισκευάσω αυτό το παράθυρο.
Αυτό το παράθυρο βρίσκεται τώρα στον τοίχο της τραπεζαρίας του Πάτρικ, η οποία έχει μια μεσαιωνική αίσθηση με ξύλινα δοκάρια στην οροφή και βαριές καρέκλες που ο Πάτρικ φτιάχτηκε από δρύινα παγκάκια που διέσωσε από ένα παρεκκλήσι του Μανχάταν. Η αυστριακή επιρροή εξηγεί επίσης την πολυτελή επίδειξη ελαφοκέρατων και μπουκαλιών μπύρας, μαζί με θρησκευτικές εικόνες και στολίδια τυπικά παλιών ευρωπαϊκών κυνηγετικών καταλυμάτων. Το σπίτι εντάσσεται στην έννοια του Wiener Werkstatte ενός «Gesamtkunstwerk»: ένα συνολικό έργο τέχνης, με αρχιτεκτονική, γυαλί, κεραμικά, πίνακες και έπιπλα όλα όμορφα κατασκευασμένα.
Το αλμυρό νερό είχε διατηρήσει τα δοκάρια και τη δομή, αλλά το ξύλο στο ισόγειο είχε σαπίσει. Στο πάτωμα, μια σπασμένη τσιμεντοσανίδα έδειξε βρωμιά μέσα από τις ρωγμές. Ο Πάτρικ κυνήγησε σανίδες δαπέδου από σκληρό ξύλο 150 ετών σε μια αυλή διάσωσης στο Νιου Τζέρσεϊ. «Δεν ήθελα το πάτωμα να φαίνεται σαν καινούργιο, γι’ αυτό τρίψαμε κάθε λωρίδα ξεχωριστά πριν καρφώσουμε. Με αυτόν τον τρόπο κάθε κόμικ θα ήταν λίγο εκτός αεροπλάνου.
Το ταβάνι στον πρώτο όροφο ήταν πολύ χαμηλό, οπότε αποφάσισε να το ανεβάσει τέσσερις ίντσες. Αποκατέστησε πλακάκια πίσω από τη σόμπα άνθρακα, χρησιμοποιώντας «πλακίδια της ίδιας περιόδου που διασώθηκαν από ένα κοντινό κατεδαφισμένο σπίτι και προσθέτοντας μερικά πλακάκια Ντελφτ του 17ου αιώνα».
Ο Πάτρικ εικάζει ότι το εξοχικό σπίτι μπορεί να έχει κατασκευαστεί από ναυπηγό. Οι ναυτικές λεπτομέρειες περιλαμβάνουν άνετα εντοιχισμένα έπιπλα. Είναι ένα από τα λίγα ιστορικά σπίτια που έχουν απομείνει στο Rockaways. «Ελπίζω να φτιάξω έναν χώρο στον χώρο που θα είναι μέρος ενός μουσείου – ενός εκπαιδευτικού κέντρου όπου οι μαθητές μαθαίνουν για τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ της τέχνης, του θαλάσσιου περιβάλλοντος και της τοπικής ιστορίας. ”
Πηγές
υαλογράφημα
Πάτρικ Κλαρκ, Sunlites ΒιτρώΚουίνς, Νέα Υόρκη
(718) 634-3397
www.sunlites βιτρό.com
ορόφους
σώζω Αρχιτεκτονικά αντίκες και σχεδιαστικά στοιχεία AmighiniΤζέρσεϊ Σίτι, Νιου Τζέρσεϊ: amigini.net
Επίσης εξειδικεύεται στις ευρωπαϊκές πόρτες αντίκες και στην αναπαλαίωσή τους